W roku 1942 odkryto przypadkowo pozytywne działanie FENYTOINY na ból nerwu trójdzielnego. Dokonał tego francuski otolaryngolog podając ten lek trzem pacjentom w dawkach 200-300 mg. Od tego czasu pojawiło się mnóstwo prac, w których badacze potwierdzili jej skuteczność w leczeniu neuralgii trójdzielnej. Wcześniej, nie stosowano leków przeciwpadaczkowych w leczeniu NT i trudno było o uzyskanie zadowalających efektów.
Następnie, w roku 1962 Geigy wprowadził do leczenia tego schorzenia kolejny lek przeciwpadaczkowy o nazwie KARBAMAZEPINA. Bardzo szybko opublikowano kontrolowane badania (1966 r.) wykazujące jej wyższość nad placebo. Od tego czasu wiele leków przeciwdrgawkowych wykorzystuje się w leczeniu neuralgii występujących w obrębie twarzy, jak również stosuje się je w bólach neuropatycznych. Leków tych nie można zażywać doraźnie. Muszą one być zażywane regularnie, zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkę leku zwiększa się stopniowo, dochodząc do dawki optymalnej.
Źródła wiedzy:
1. Nurmikko TJ, Eldridge PR. Trigeminal neuralgia - pathophysiology, diagnosis and current treatment. Br J Anaesth 2001, 87 (1): 117-132
2. Blom S. Tic douloureux treated with new anticonvulsant; experiences with G 32883. Arch Neurol. 1963; 9: 285-290
